Sztuki walki / samoobrona
The Watchtower (Strażnica nr7 z 1969, s.13)
Cóż jednak należy powiedzieć o ćwiczeniu się w takich „sztukach” obronnych, jak: boks, karate i dżudo? Posiadając w tym zakresie odpowiednie umiejętności, można uśmiercić drugiego człowieka gołymi rękoma. Dlatego też ręce tak wytrenowanych ludzi bywają niekiedy traktowane na równi z śmiercionośną bronią. Kiedy zaatakowano Jezusa, nie posłużył się on brutalnymi ciosami karate ani nie próbował powalić przeciwników za pomocą chwytów dżudo. Jezus i jego naśladowcy nie spędzali czasu na ćwiczeniach przygotowujących do toczenia walk cielesnych. Dlatego też Biblia radzi chrześcijanom: „Niewolnik Pana nie potrzebuje toczyć walki, ale ma być uprzejmy wobec wszystkich, (…) trzymając się w ryzach w obliczu zła.” (2 Tym. 2:24, NW) Pamiętajmy przy tym, że człowiek wyćwiczony w sztuce cielesnej samoobrony o wiele szybciej zastosuje przemoc w trudnej sytuacji, zamiast uczynić, co tylko możliwe, aby uniknąć cudzej przemocy. Takie przygotowania pozostają w jawnej sprzeczności z duchem słów napisanych w Liście do Rzymian 12:18: „Jeśli można; o ile tu od was zależy, ze wszystkimi ludźmi pokój miejcie.”