Służba wojskowa
Watch Tower z 15 maja 1917 (Strażnica nr8 z 1917, ss.99,100)
Na dawane nam zapytywania odpowiadamy: Jeżeli jakiemu człowiekowi sumienie dyktuje, aby szedł na wojnę, niech idzie. Z drugiej zaś strony, jeżeli komu sumienie dyktuje by nie szedł, i jego zapatrywania przeciwne są wojnie, lub uczestniczenie w niej, powinien mieć wolność sumienia i być uwolniony od obowiązków wojskowych, noszenia broni. Kongres Stanów Zjednoczonych rządzi się głównymi zasadami praw kraju i jest jedynie czynnikiem i sługą ludu, i uznaje prawo człowieka, którego przekonanie nie zgadza się z pójściem na wojnę. Zatem to, co mamy do powiedzenia tutaj jest, aby nie mówić nic przeciw Rządowi, lecz przeciwnie, zwracamy uwagę na prawa i wolność, które Rząd uznaje i gwarantuje.
Strażnica nr4 z 1918, s.63
Nie jesteśmy przeciwni prowadzeniu wojny. Nie jesteśmy przeciw rządom w żadnem słowa tego znaczeniu. Uznajemy rząd Stanów Zjednoczonych za najlepszy na świecie. Uznajemy także, iż rządy, jako polityczne i ekonomiczne instytucye, mają władzę i prawo wypowiadać wojnę, i powoływać swych obywateli do służby militarnej. Nie mamy najmniejszego zamiaru wtrącać się lub przeciwdziałać temu porządkowi rzeczy, tak dalece jak władza i prawo dotyczą. Uważamy, że każdy obywatel, gdy mu sumienie nie czyni wyrzutu, powinien wziąć udział w obronie swego kraju. Wszyscy powinni przynależnie poważać urzędników prawa. (Dzieje Ap. 23:5.)
Yearbook – 1974 (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych – Niemcy, ss.8,9)
Diabeł wykorzystał wybuch I wojny światowej do wywołania wśród braci rozdźwięku w kwestii neutralności, co zaznaczyło się nawet w Domu Biblijnym w Barmen, gdzie przebywało trzech braci w wieku poborowym, mianowicie: brat Dwenger, brat Basan i brat Hess. Podczas gdy bracia Dwenger i Basan powzięli mocne postanowienie, że nie złożą przysięgi i nie wezmą broni do ręki, brat Hess był niezdecydowany. Poszedł na front do Belgii razem z tymi, którzy nie pokładali nadziei na Królestwo Boże. Nigdy już nie wrócił. W czasie następnego zaciągu powołanie otrzymali bracia Dwenger i Basan. Brat Basan mógł niezadługo wrócić do domu, ale brat Dwenger musiał porządkować akta w biurze wojskowym. Zgodził się, gdyż to nie kłóciło się z jego ówczesnym poglądem na tę sprawę. Jednakże brat Balzereit, brat pielgrzym, nie zgadzał się ze zdaniem brata Dwengera, który oświadczył, że w krytycznej sytuacji odmówi przyjęcia powołania i nie weźmie broni do ręki. Brat Balzereit wyraził się wówczas następującej „Czy zdajesz sobie sprawę z tego, co się stanie z dziełem, jeśli zajmiesz takie stanowisko?”
Z powodu tego rozdźwięku nie wszyscy bracia zachowali chrześcijańską neutralność wobec spraw narodów tego świata. Pokaźna liczba braci służyła w wojsku i walczyła na froncie. Inni nie chcieli służyć z bronią w ręku, ale zgadzali się działać w charakterze sanitariuszy.
Yearbook 1975 (Dzieje Świadków Jehowy w czasach nowożytnych – Stany Zjednoczone Ameryki, s.50)
Podczas pierwszej wojny światowej wyłaniały się wśród Badaczy Pisma Świętego pytania co do stanowiska, jakie powinni zająć wobec służby wojskowej. Niektórzy odmówili podjęcia jej w jakiejkolwiek formie, inni natomiast zgadzali się na służbę nieliniową.