Natchnienie publikacji Towarzystwa Strażnica
The Watchtower z 15 września 1964, s.573 (Strażnica nr 9, 1969 r., str. 24)
Nie wszyscy ludzie, których poznałem w obrębie naszej społeczności, zachowali do końca docenianie dla Prawdy. Za unaocznienie może tu posłużyć pewne zdarzenie, jakiego doświadczyłem w służbie pielgrzyma.
Po wykładzie, który wówczas wygłosiłem w Filadelfii, podszedł do mnie jeden ze „starszych z wyboru”, mający się oczywiście za brata i powiedział: „Bracie Riemer, dzisiaj rano otrzymałem nową Strażnicę. Nawet ją już przeczytałem, żeby się dowiedzieć, co wy tam z Brooklynu znowu nam chcecie klarować.” Takiego ducha mieli niejedni „starsi z wyboru”. Wywoływali przez to rozłamy w zborach i w dziele.
Całkiem odmienna była postawa pewnej starszej wiekiem pary małżeńskiej z przedmieścia Richmondu w stanie Virginia, u której kiedyś gościłem. Brat przed śniadaniem przyniósł pocztę ze skrzynki. A po śniadaniu powiedział: „Bracie Riemer, dzisiaj rano dostaliśmy nową Strażnicę. Czy wiesz, jak z mamą zawsze postępujemy, gdy otrzymujemy Strażnicę? Zanim ją wyjmiemy z koperty, klękamy i prosimy Jehowę, by zechciał nas uznać za godnych zobaczenia tego, co ma nam do powiedzenia. Czy zechciałbyś teraz, zanim otworzymy kopertę, klęknąć razem z nami do modlitwy?”
Jakaż różnica między tamtym „starszym z wyboru”, a tym skromnym małżeństwem, które rzeczywiście sobie ceniło społeczność ludu Jehowy!
(ze wspomnień Hugo Reimera, który w latach 1918-1965 był członkiem Brooklyńskiego Betel, a także członkiem zarządu Nowojorskiego oraz Pensylwańskiego Towarzystwa Biblijnego i Traktatowego – Strażnica, zatem według ówczesnego zrozumienia był uważany za jednego z członków ówczesnego Ciała Kierowniczego Świadków Jehowy i być może autorem pewnych artykułów do Strażnic, za które modlili się owi poczciwi „bracia”. Zobacz książkę Głosiciele, s. 100)
Przebudźcie Się! 15 grudnia 1988 (str. 5) "Dlaczego Biblii nie można interpretować dowolnie?"
Co pomyślałaby gospodyni o książce kucharskiej, którą można dowolnie interpretować? A jaki sens miałoby wydawanie pieniędzy na słownik, gdyby pozwalał on czytelnikowi tłumaczyć wyrazy, jak mu się żywnie podoba? Chyba nikt nie przypuszcza, że Bóg miałby dać swym stworzeniom tego rodzaju przewodnik. I czy wogóle można by to nazwać przewodnikiem?
Osobom szczerym i bogobojnym nie zależy na tym, by "ku własnej zgubie" przekręcać Pisma (2 Piotra 3:16). Chcąc się tego ustrzec, odszukują wszystkie wersety związane z kwestią, którą pragną zrozumieć. Kiedy napotykają teksty wyraźnie sprzeczne z dotychczasowym poglądem, bezzwłocznie go zmieniają, gdyż nie jest właściwy.
Dzięki tak potulnemu usposobieniu miliony ludzi, niegdyś podzielonych pod względem religijnym, osiągnęły jedność w szeregach Świadków Jehowy. Zamiast interpretować Pismo Święte w sposób odpowiadający ich osobistym wyobrażeniom, chętnie dostosowywują się do jasnej wykładni podawanej przez jego Autora.
Jak to dobrze, że wiemy, iż Biblii nie można interpretować dowolnie! Kiedy pozwalamy, by robił to dla nas jej Autor, staje się ona naprawdę użyteczna "w nauczaniu, upominaniu, porządkowaniu rzeczy, karceniu w sprawiedliwości". Wtedy i tylko wtedy Słowo Boże 'w pełni nas przygotuje do wszelkiego dzieła dobrego' (2 Tymoteusza 3:16, 17).
Gdzie możemy znaleźć "jasną wykładnię [Pisma Świętego] podawaną przez jej Autora"?
Wspaniały finał Objawienia bliski! str. 16 ak. 6
W tamtych czasach Bóg przekazał Objawienie swoim kanałem łaczności, którego ziemską częścią był Jan. Dzisiaj w podobny sposób zaopatruje swych "niewolników" w pokarm duchowy.
Kongres 2003 (http://brooklyn.org.pl/kongres2003wykl10.htm)
No więc zobaczcie fragment prawdziwego wydarzenia, jakie miało miejsce dwa miesiące temu w naszym terenie - w Nowym Targu. Skończyło się zebranie - tu oczekuje od was wyobraźni - młody brat starszy podchodzi do dwójki głosicieli. Posłuchajmy, o czym rozmawiają:Młody brat starszy: Monika, Dawid - poczekajcie na chwilę. Chciałbym was o coś zapytać. Co wy osobiście myślicie o dniu otwartym w naszej Sali Królestwa?
Dawid: No dość oryginalny pomysł, mógłby być.
Monika: A wg mnie, to fajny pomysł, choć myślę, że i tak nikt nie przyjdzie.
Dawid: Przepraszam, dobrze zrozumiałem, że to ma być 10-tego, w sobotę, w weekend?
Młody brat starszy: Tak Dawid - dobrze usłyszałeś. Mam to być w sobotę i wyobraźcie sobie, chcę, żebyście wzięli w tym czynny udział.
Dawid: Nie, znowu ja mam brać udział? Przecież są inni.
Monika: Nie, no ja? Daj spokój, przecież wiesz, że ja nie potrafię.
Młody brat starszy: No, no, jak na razie to widzę, że wy się do tego niesamowicie palicie. Ale ułatwię wam troszkę zadanie. Naprawdę dobrze przemyślałem tą sprawę i wiem, kogo wybieram.
Monika: No dobra Daniel. Ale powiedz chociaż, jak ty to sobie wyobrażasz.
Dawid: To co wg ciebie będziemy musieli uczynić?
Młody brat starszy: No w końcu widzę jakieś zainteresowanie. Taka postawa to mnie cieszy. A powiem wam, że mam dla was ciekawe zadanie. Chciałbym, żebyście przygotowali coś w rodzaju wystawy.
Dawid: My i wystawa?
Monika: Wystawa? Daniel, ty chyba żartujesz. Patrz, ilu masz tu lepszych, zdolniejszych. Oni to sobie na pewno poradzą.
Młody brat starszy: Tak - widzę, ale wiesz Monika, ja uważam, że właśnie wy się do tego świetnie nadajecie. Liczę na waszą pomysłowość, na wasz zapał i w temacie prześladowań Świadków Jehowy uważam, że świetnie sobie poradzicie.
Dawid: To powiedz nam teraz, jak to mamy zorganizować?
Młody brat starszy: Nie Dawid, tak to nie będzie. Ja gotowego pomysłu to wam nie podsunę, ale mogę wam podpowiedzieć. Mamy przecież w zborze kasety video, są również liczne czasopisma, z których np. możecie powycinać ilustracje.
Dawid i Monika: razem: Powycinać?!
Dawid: Ale jak to: powycinać?
Młody brat starszy: Widzę zdziwienie na waszych twarzach. Tak - powycinać. Pamiętajcie: treść naszych publikacji jest święta, ale nie same czasopisma. Dlatego możecie powycinać, daję wam tutaj wolną rękę. Po prostu działajcie.